Seni okulun son günlerinde tanımıştım.dünyam bi anda senin eksenin
etrafında dönmeye başlamıştı.sen ise bundan habersiz artık sana nasıl bağlanmışsam ailem arkadaşlarım bende bişeyler olduğunu farketmiş aşık olduğumu anlamış ama kime olduğumu bilmiyorlardı taki ikimizinde ortak arkadaşı bana o soruyu sorana kadar ''EMİNE'den hoşlanıyormusun''
o an yüzüm kızardı ne yapacağımı bilemedim evet hoşlanıyordum ama son 2 haftamızdı neden daha önce karşılaşmadık ki seninle o zaman daha farklı olurdu herşey ama şimdi ise sen başka bi şehire ben başka bi şehire gidecektim.evet dedim hoşlanıyorum hemde öyle basit bişey değil bu bambaşka bişeydi artık geceleri uyumaz seninle beraber geçireceğim günleri hayal etmeye başlamıştım.yemek yemez su içmez olmuş tek isteğim sendin
zaman daralıyor ne yapacağıma karar verememiştim.arkadaşımız sana söylemiş ve sen olmaz öyle bişey demişsin.bi anda dünyam karardı ve arkadaşım asla vazgeçme dedi bende öyle yaptım seni sevmekten vazgeçmedim senin için ailemde uzakta senin olduğun şehirde işe başlamıştım.talihsizlik bu olsa gerek sense başka bi şehire staj yapmaya gitmiştin usanmadım 45 gün dedim sonunda geleceksin dedim.ve ilk seninle telefonla konuşmamız ayrı şehirlerde olsak bile duygularımı bil istedim ama sen böyle bişeye hazır değilim
dedin.yüz yüze konuşmak için şafak sayar gibi bekledim seni amacım seni sevdiğimi o koskoca şehirde haykırmak istiyordum yanında belki bu faydalı olurdu.ama talihsizlik hep bizi buldu siz ailece staj yaptığınız şehire göç etmiştiniz bu nasıl bişey bu ne şanssızlık artık resimlerinle bakıp resmine hitap ediyordum.hani ara sıra mesajlaşırdık ya sen hep mesafeyi koyardın ben onlara bile razıydım senden gelecek bir boş mesaja bile ümitleniyordum delice sevmek bu olsa gerek senden bi karşılık beklemeden sevdim seni.bak yine efkarlandım sigara içiyorum hiç sevmezdin
ben ise bırakıcağımı söylerdim bırakamıyorum sen yoksun çünkü yanımda sen olsan yanımda sana zarar vermemek için içmezdim bu illeti.ve geldin ankaraya ben deli divane olmuştum bi anda buluşacağımız günü konuşmuştuk ilk buluşmamız ve benim üzerime düşen büyük bi yük vardı ama sorun değil senin için taşırım
beni sürekli hatırla diye zamanının her anında ben olayım diye saat almıştım.o gün bambaşka biri olmuştum buluşacağımız cafeye 2 saat önceden gidip konuşacaklarımızı düşünüyordum ve geldin 8 ay sonra ilk kez seni karşımda görünce elim ayağıma dolaştı
ve başladık konuşmaya havadan sudan memleketlerden ailelerden.sıkılmış ve ya sonucu belirtmek için''artık bizim meselemize gelsek demiştin'' ve bende seninle gayet ciddi düşünüp seninle bir
ömrü paylaşmak isteğimi söyledim sen ise o kadar kısa ve kesin olarak konuştun ki böyle bi şeyi hiç düşünmedim düşünmüyorum dedin o cafe başıma yıkıldı sandım.eve gidene kadar başımı kaldırıp sağıma soluma bile bakamadım telefonum çalıyor ama arayanın ne önemi var sen olmadıktan sonra başımı yastığa koyduğum anda gözyaşlarıma hakim olamıyorum neden diye soruyordum
neden gecenin saat 3ü olmuştu halen ağlıyordum.maalesef devamını yazamıyacağım ilk defa evet ben bir tek senin için ağladım şuanda bile içimdeki duyguları yazamaz oldum yine aklımda sen varsın hepte olacaksın zaten bunu sakın unutma erkekler ağlamaz deme sakın ben bir tek senin için ağladım seni nasıl sevdiğimide bir çok kişi biliyordu burda forum sayfasında da paylaşmak istedim.
ALINTI..
Konu: Bir Tek Senin İçin AĞLADIM 
